ดาวน์โหลด PDF
7. คำขอขมาโทษ 1
ผู้ขอพึงตั้งนะโม 3 จบ แล้วกล่าวทีละวรรค ดังนี้
ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญ หากแม้นว่า พวกข้าพเจ้าทั้งหลายได้ประมาทพลาดพลั้งไปด้วยกายกรรม วจีกรรม มโนกรรม ทั้งที่เจตนา และไม่เจตนา ทั้งต่อหน้าและลับหลัง ขอพระคุณเจ้าโปรดอโหสิกรรมนั้น ๆ แก่พวกข้าพเจ้าทั้งหลายด้วยเถิด เพื่อความสำรวมระวัง ในกาลต่อไป.
อาจาริเย ปะมาเทนะ, ทะวารัตตะเยนะ กะตัง, สัพพัง อะปะราธัง, ขะมะตุโน ภันเต, (3 หน)
(นำพานดอกไม้เข้าถวาย ทุกคนกราบหมอบลงรับการขมาจากพระสงฆ์ รอกล่าวคำว่า)
ขะมามะ ภันเต.
8. คำขอขมาโทษ 2
ด้วยกายก็ดี ด้วยวาจาก็ดี ด้วยใจก็ดี, กรรมน่าติเตียนอันใด ที่ข้าพเจ้ากระทำแล้วในพระอาจารย์, ขอพระอาจารย์จงงดซึ่งโทษล่วงเกินอันนั้น เพื่อการสำรวมระวังในพระอาจารย์ ในกาลต่อไป.
กาเยนะ วาจายะ วะ เจตะสา วา, อาจาริเย กุกัมมัง ปะกะตัง มะยา ยัง, อาจาริโย ปะฏิคคัณหะตุ อัจจะยันตัง, กาลันตะเร สังวะริตุง วะ อาจาริเย.
9. คำขอขมาโทษ 3
ผู้ขอ: อุกาสะ วันทามิ ภันเต, สัพพัง อัปปะราธัง ขะมะถะเม ภันเต, มะยากะตัง ปุญญัง สามินา อนุโมทิตัพพัง, สามินา กะตัง ปุญญัง มัยหังทาตัพพัง, สาธุ สาธุ สาธุ, อุนุโมทามิ.
10. คำลาสิกขา
ข้าพเจ้าขอลาสิกขา ขอท่าน (ทั้งหลาย) จงจำข้าพเจ้าไว้ว่า เป็นคฤหัสถ์กลับออกไปครองเรือน ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป.
สิกขังปัจจักขามิ, คิหิติ มัง, ธาเรถะ. (ว่า 3 หน)
11. ศีลอุโบสถ
- ปาณาติปาตา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการฆ่าสัตว์; - อะทินนาทานา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการถือเอาสิ่งของที่เจ้าของไม่ได้ให้แล้ว; - อะพรัหมะจะริยา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการกระทำอันมิใช่พรหมจรรย์; - มุสาวาทา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการพูดไม่จริง; - สุราเมระยะมัชชะปะมาทัฏฐานา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการเสพของเมามีสุราและเมรัย เป็นต้น อันเป็นที่ตั้งของความประมาท; - วิกาละโภชะนา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล; - นัจจะ คีตะ วาทิตะ วิสูกะ ทัสสะนา มาลา คันธะ วิเลปะนะ ธาระณะ มัณฑะนะ วิภูสะนัฏฐานา เวระมะณี;
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการฟ้อนรำ การขับเพลง การดนตรี การดู การเล่นชนิดเป็นข้าศึกต่อกุศล การทัดทรงสวมใส่ การประดับ การตกแต่งตนด้วยพวงมาลา ด้วยเครื่องกลิ่นและเครื่องผัดทา; - อุจจาสะยะนะ มะหาสะยะนา เวระมะณี.
เจตนาเป็นเครื่องเว้นจากการนั่งนอนบนที่นอนสูง และที่นอนใหญ่.
