ดาวน์โหลด PDF
12. บทพิจารณาก่อนฉันอาหาร
ปฏิสังขา โยนิโส ปิณฑะปาตัง ปะฏิเสวามิ;
เราย่อมพิจารณาโดยแยบคายแล้ว ฉันบิณฑบาต;
เนวะทะวายะ;
ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเพลิดเพลินสนุกสนาน;
นะ มะทายะ;
ไม่ให้เป็นไปเพื่อความเมามันเกิดกำลังพลังทางกาย;
นะ มัณฑะนายะ;
ไม่ให้เป็นไปเพื่อประดับ;
นะ วิภูสะนายะ;
ไม่ให้เป็นไปเพื่อตกแต่ง;
ยาวะเทวะ อิมัสสะ กายัสสะ ฐิติยา;
แต่ให้เป็นไปเพียงเพื่อความตั้งอยู่ได้แห่งกายนี้;
ยาปะนายะ;
เพื่อความเป็นไปได้ของอัตภาพ
วิหิงสุปะระติยา;
เพื่อความสิ้นไปแห่งความลำบากทางกาย;
พรัหมะจะริยานุคคะหายะ;
เพื่ออนุเคราะห์แก่การประพฤติพรหมจรรย์;
อิติ ปุราณัญจะ เวทะนัง ปะฏิหังขามิ;
ด้วยการทำอย่างนี้ เราย่อมระงับเสียได้ซึ่งทุกขเวทนาเก่าคือความหิว;
นะวัญจะ เวทะนัง นะ อุปปาเทสสามิ;
และไม่ทำทุกขเวทนาใหม่ให้เกิดขึ้น.
ยาตรา จะเม ภะวิสสะติ อะนะวัชชะตา จะ ผาสุวิหาโร จาติ.
อนึ่ง ความเป็นไปโดยสะดวกแห่งอัตตภาพ นี้ด้วย ความเป็นผู้หาโทษมิได้ด้วย และความเป็นอยู่โดยผาสุกด้วย จักมีแก่เรา ดังนี้.
13. บทพิจารณาขณะฉันอาหาร
ยะถาปัจจะยัง ปะวัตตะมานัง ธาตุมัตตะเมเวตัง;
สิ่งเหล่านี้นี่เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติเท่านั้น กำลังเป็นไปตามเหตุตามปัจจัยอยู่เนืองนิจ;
ยะทิทัง ปิณฑะปาโต ตะทุปะภุญชะโก จะ ปุคคะโล;
สิ่งเหล่านี้คือบิณฑบาต และคนผู้บริโภคบิณฑบาตนั้น;
ธาตุมัตตะโก;
เป็นสักว่าธาตุตามธรรมชาติ;
นิสสัตโต;
มิได้เป็นสัตวะอันยั่งยืน;
นิชชีโว;
มิได้เป็นชีวะอันเป็นบุรุษบุคคล;
สุญโญ;
ว่างเปล่าจากความหมายแห่งความเป็นตัวตน;
สัพโพ ปะนายัง ปิณฑะปาโต อะชิคุจฉะนีโย;
ก็บิณฑบาตทั้งหมดนี้ ไม่เป็นของน่าเกลียดมาแต่เดิม;
อิมัง ปูติกายัง ปัตวา;
ครั้นมาถูกเข้ากับกายอันเน่าอยู่เป็นนิจนี้แล้ว;
อะติวิยะ ชิคุจฉะนีโย ชายะติ;
ย่อมกลายเป็นของน่าเกลียดอย่างยิ่งไปด้วยกัน.
14. ปัจฉิมพุทโธวาทปาฐะ
หันทะทานิ ภิกขะเว อามันตะยามิโว;
ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย บัดนี้ เราขอเตือนท่านทั้งหลายว่า;
วะยะธัมมา สังขารา;
สังขารทั้งหลาย มีความเสื่อมไปเป็นธรรมดา;
อัปปะมาเทนะ สัมปาเทถะ;
ท่านทั้งหลาย จงทำความไม่ประมาทให้ถึงพร้อมเถิด;
อะยัง ตะถาคะตัสสะ ปัจฉิมา วาจา.
นี้เป็นพระวาจามีในครั้งสุดท้าย ของพระตถาคตเจ้า.
15. คำขอร้องของพระศาสดา
ยัง ภิกขะเว สัตถารา, กะระณียัง สาวะกานัง หิเตสินา, อะนุกัมปะเกนะ, อนุกัมปัง อุปาทายะ กะตัง โว ตัง มะยา;
ภิกษุทั้งหลายกิจอันใด เราผู้แสวงหาประโยชน์เกื้อกูล อาศัยความเอ็นดู จะพึงกระทำแก่สาวก เราได้กระทำกิจนั้นแล้ว แก่พวกเธอทั้งหลาย;
เอตานิ ภิกขะเว รุกขะมูลานิ, เอตานิ สุญญาคารานิ;
นั่นโคนไม้ นั่นเรือนว่าง;
ฌายะถะ ภิกขะเว มา ปะมาทัตถะ;
จงเพียรเผากิเลส อย่าได้ประมาทเถิด;
มา ปัจฉา วิปปะฎิสาริโน อะหุวัตถะ;
อย่าได้เป็นผู้เดือดร้อนใจในภายหลังเลย;
อะยัง โว อัมหากัง อนุสาสนี;
นี้เป็นคำพร่ำสอนของเราเพื่อเธอทั้งหลาย.
